استروئید پارابولان : دوره مصرف – عوارض – عملکرد

پارابولان دارای استر هگزاهیدروبنزیل کربنات می باشد . ماده اصلی آنها ترنبولون آستات Trenbolone Acetate است که برای انسان ساخته شده و دارای زمان ماندگاری بیشتر از دو هفته نسبت به ترنبولون آستات است.

جدیدترین پست‌های اینستاگرام اسپارتا اسپرت

#اسپارتا_۹۱۵ مهمترین #وسیله

#اسپارتا_۹۱۴ این پست درباره

بدون شک در اغلب ورزشکارانی که در مدت زمانی کم مقدار بالایی حجم عضلانی بدست آورده اند باید رد پارابولان را جستجو کرد.

یکی از خصوصیات منحصر به فرد پارابولان بر خلاف سایر استروئید های آنابولیکی قوی این است که با مصرف در دوزاج بالا در بدن به استروژن تبدیل نمی شود و به اصطلاح آروماتیزه (AROMATIZE) نمی شود.

ماده ترنبولون به دلیل ساختار ملکولی منحصر به فرد خود و داشتن سه باند اضافی تمایلی برای تبدیل به استروژن ندارد بنابر این ورزشکاران مجبور به دست و پنجه نرم کردن با مقادیر زیادی استروژن و عوارض زنانگی نیستند.

مقدار مصرف معمولی در بین ورزشکاران ۲۰۰ میلی گرم در هفته است (تقریبا هفته ای ۲ آمپول) اما شاید بهترین طرز مصرف استفاده ۱۰۰ میلی گرم هر ۳ روز باشد.

ترکیب (منظور مصرف هم زمان و نه مخلوط کردن آنها که در بین بعضی از ورزشکاران رایج و بسیار خطرناک است) پارابولان با وینسترول به خصوص قبل از مسابقات باعث افزایش حجم عضله و همچنین کاهش توده چربی و کات شدن آن بصورت هم زمان می شود.

افزایش آکنه و ریزش موی سر می شود و سر درد و کمی اشتها در مصرف دوزهای بالاتر از تیرگی رنگ ادرار و در مواردی شدید تر از دیده شدن خون در ادرار گزارش داده اند که نتیجه صدمه دیدن کلیه ها می باشد.