دیانابول که نام علمی و شیمیایی آن متاندروستنولون یا متاندینون میباشد یک استروئید آنابولیک بسیار محبوب میباشد که امروزه توسط بدن سازان و ورزشکاران از آن استفاده میشود.
توجه
وبسایت اسپارتا اسپرت حامی ورزش بدون دوپینگ است و هیچگونه مسئولیتی در قبال مصرف استروئید توسط کاربران ندارد. اطلاعاتی که در اختیار شما قرار میگیرد ترجمه مقالات انگلیسی از وبسایت های مرجع تحقیقاتی است و هیچ مسئولیتی اسپارتا اسپرت درباره صحت این اطلاعات ندارد. تمامی مطالب مرتبط با استروئید ها فقط به منظور افزایش دانش در اختیار شما قرار میگیرد.
دیانابول
این استروئید در اواسط دهه ۱۹۵۰ میلادی محبوبیت خود را به دست آورد و همینطور در زمان دوره طلائی بدن سازی یعنی در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی.متاندروستنولون ابتدا توسط دکتر جان زیگلر در میانه دهه ۱۹۵۰ به جامعه دارویی و پزشکی معرفی شد و تولید آن یک واکنش از طرف آمریکاییها به استفاده ورزشکاران المپیکی روسیه از تستوسترون بود.
در نتیجه دکتر زیگلر و تیمش متاندروستنولون را خلق کردند که تحت نام تجاری دیانابول توسط کمپانی سیبا به بازار عرضه شد.دیانابول اولین استروئید آنابولیک خوراکی بود که ساخته شد و در بازار دارویی به فروش میرسید.
دیانابول دارای نیمه عمر ۴.۵-۶ ساعت میباشد که دارای تاثیرات متوسط استروژنی نیز در بدن میباشد و دارای سرعت تبدیل کمتری به یک متابولیت آندروژنیک قدرتمندتر از طریق آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز را میباشد.به همین دلیل است که دیانابول توسط بدن سازان و ورزشکاران در جهت افزایش حجم و قدرت مورد استفاده قرار میگیرد و دارای محبوبیت میباشد.
خواص شیمیایی دیانابول
دیانابول در کربن ۱۷-آلفا در ساختار خود دارای یک گروه متیل میباشد.این فرایند که به نام (C17-Alpha Alkylation) شناخته میشود این اجازه را میدهد تا استروئید آنابولیک از طریق خوراکی مصرف شود و بتوانند بخش قابل توجهی از اثر خود را روی بدن حفظ کند.بدون این اصلاحات برای هر استروئید آنابولیکی غیر ممکن میباشد که بتواند از متابولیسم کبد سالم بماند تا بتواند در اندازه قابل قبولی تاثیرات خود را روی بدن اعمال کند.
نتیجه این امر این است که در نهایت مقادیر بسیار اندکی از استروئید آنابولیک وارد جریان خون خواهد شد تا وظیفه خود را انجام دهد.
دیانابول همچنین دارای یک پیوند دوگانه در کربنهای ۱ و ۲ خود نیز میباشد.
این اصلاح باعث شده است که دیانابول نسبت به هورمون مادر خود یعنی تستوسترون دارای قدرت آندروژنیک خفیف تری باشد.همچنین همین اصلاحات هستند که باعث شده است نیمه عمر دیانابول بیشتر از تستوسترون باشد.یکی دیگر از مزایای این اصلاحات شیمیایی کاهش وابستگی پیوند دیانابول با پروتئینها نظیر (SHBG) میباشد.
این گلوبولینهای متصل شونده که در اینجا (SHBG) میباشد که یک پروتئین نیز میباشد به هورمونهای جنسی نظیر تستوسترون، استروژن، دیانابول و دیگر هورمونها متصل میشوند و به صورت موقت باعث غیر فعال شدن آنها میشود.
نتیجه این امر ایجاد یک هورمون ضعیف میباشد که درون جریان خون شناور میشود و هیچ کاری را انجام نمیدهد.
این هورمون نمیتواند به گیرندهها متصل شود یا کار خاصی انجام دهند و در واقع کاملا بی استفاده هستند.
همین اصلاحات شیمیایی دیانابول هستند که باعث شده است یک استروئید آنابولیک بسیار قدرتمند شود.
یک نکته جالب دیگر که باید ذکر شود این است که دیانابول دارای تداخل ضعیف تری با گیرندههای آندروژن نسبت به تستوسترون و بسیاری دیگر از استروئیدهای آنابولیکی دارا میباشد اما در مقایسه با آنها دیانابول یک هورمون بسیار قوی محسوب میشود.
با این بیانات رتبه آنابولیک دیانابول ۲۱۰ میباشد که این رقم برای تستوسترون تنها ۱۰۰ میباشد.چیزی که اینجا قابل مشاهده است این است که دیانابول کمی بیشتر از دو برابر دارای قدرت آنابولیکی بیشتری نسبت به تستوسترون میباشد و همه اینها به دلیل همان اصلاحات ساختاری توضیح داده شده در بالا میباشد.
تاثیرات دیانابول
دیانابول خود میتواند به برخی محدودیتهای خود فائق آید که اولین آن خاصیت فرایند (C17-Alpha Alkylation) میباشد.
همانطور که اشاره شد فرایند (C17-Alpha Alkylation) به یک استروئید آنابولیک این اجازه را میدهد که به شکل فعال و کاملا در دسترس و قابل استفاده از طریق خوراکی مصرف شود بدون این فرایند یک استروئید آنابولیک از متابولیسم کبد سالم بیرون نخواهد آمد.
اما به هر حال نکته منفی این امر افزایش میزان سموم کبد میباشد.فرایند (C17-Alpha Alkylation) باعث میشود که یک استروئید آنابولیک در برابر تجزیه کبدی استقامت داشته باشد و هر ترکیبی که استقامت بیشتری نسبت به تجزیه کبدی داشته باشد همیشه دارای خواص مربوط به سمی کردن کبد را نیز داراست.
پس در نتیجه بسیار هوشمندانه است که مصرف دیانابول بیشتر از ۴-۶ هفته در هر مقطع از دوره به طول نینجامد. این به منظور حفظ سلامتی کبد و یک ریکاوری مناسب بعد از پایان دوره میباشد.دیانابول و هر استروئید آنابولیک خوراکی دیگر هیچگاه نباید به تنهایی مصرف شوند.
تستوسترون در برخی فرمهای خود به حداقل میزان دورههای درمانی جایگزینی تستوسترون (TRT) همیشه میبایست همراه با استروئیدهای آنابولیک خوراکی نظیر دیانابول مصرف شوند.
دیانابول دارای فعالیتهای متوسط استروژنی نیز میباشد و یک ترکیبی میباشد که از طریق آنزیمهای آروماتاز میتواند در معرض فرایند آروماتیزاسیون قرار بگیرد که این آنزیمها همانهایی هستند که مسول تبدیل آندروژنها به استروژن هستند.
به همین دلیل است که دیانابول دارای عوارض جانبی استروژنی نظیر احتباس آب، احتمال بزرگ شدن سینه ها، افزایش فشار خون (اغلب به دلیل احتباس آب) و احتمال افزایش احتباس چربی به واسطه استروژن میباشد.
قبلا اشاره شد که دیانابول دارای قدرت و فعالیت آندروژنیک بسیار کمتر از تستوسترون میباشد اما بسیار مهم است که بدانید عوارض جانبی مربوط به آندروژن و مشکلات آن همچنان برای دیانابول نیز وجود دارد اگرچه این عوارض جانبی هم تراز با تستوسترون نمیباشد.
دیانابول دارای رتبه آندروژنیک ۴۰-۶۰ میباشد و هنگامی که آن را با تستوسترون که دارای رتبه آندروژنیک ۱۰۰ میباشد مقایسه کنیم یک کاهش قابل توجه را میبینیم اما به هر حال این عوارض جانبی آندروژنیک همچنان میتوانند برجسته باشند مخصوصا برای افرادی که به عوارض جانبی آندروژنی حساس هستند.
از جمله عوارض جانبی آندروژنی میتوان به افزایش احتمال ریزش مو با الگوی مردانه اگر فرد از قبل دارای ژن مرتبط با آن باشد، افزایش ترشح سبوم (پوست چرب) و آکنه و افزایش رشد موی صورت و بدن اشاره کرد.به علاوه آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز که آنزیمی میباشد که مسول تبدیل تستوسترون به یک آندروژن بسیار قویتر به نام، دی هیدرو تستوسترون میباشد میتواند در تداخل با دیانابول باشد.
در این مورد دی هیدرو تستوسترون ساخته نخواهد شد اما به جای آن متابولیتهای آندروژنیک دیانابول تولید خواهند شد.یک نکته مثبت این مساله این است که دیانابول دارای قدرت اتصال کمتری به آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز دارد.
عوارض جانبی دیانابول
عوارض جانبی دیانابول متغیر میباشد.برجسته ترین عوارض جانبی دیانابول مربوط به تاثیرات استروژنی آن میباشد اگرچه تحقیقات نشان دادهاند که عمل دیانابول روی آنزیم آروماتاز (CYP19) متوسط میباشد.
این موضوع شامل افزایش احتباس آب و نفخ میشود که این یعنی استروئیدهای خوراکی باعث افزایش فشار خون و همچنین ایجاد آکنه و بزرگی سینهها میشوند.این عوارض جانبی میتواند از طریق مصرف آنتی استروژنها نظیر مهار کنندههای آروماتاز (آروماسین و آریمیدکس) و بلاک کنندههای استروژن (نولوادکس و کلوماید) بسیار کاهش یابد.
بعد از عوارض جانبی استروژنی، دیانابول میتواند عوارض جانبی آندروژنی نیز داشته باشد (اگرچه کمتر از تستوسترون میباشد).در این حالت احتمال ریسک ایجاد آکنه، پوست چرب، ریزش مو با الگوی مردانه و هایپر پلازی خوش خیم پروستات افزایش مییابد.
نگرانی مهم دیگری که از عوارض جانبی دیانابول وجود دارد افزایش فشار و استرس آن روی کبد میباشد.توصیه میشود که طول دوره مصرف دیانابول بیشتر از ۴-۶ هفته نباشد، در طول دوره نیز از ترکیبات حمایت کننده کبد باید استفاده شود و دوزهای مصرفی دیانابول نیز نباید بالا باشد.
در آخر باید گفت که دیانابول به دلیل ماهیت مهار کنندگی قوی خود در محور جنسی هیپوتالامس هیپوفیز شناخته میشود.در تحقیقات بالینی تاثیر مهار کنندگی تستوسترون توسط دیانابول مشخص شده است.
در این تحقیقات مشخص شد که مصرف دوزهای پایین دیانابول هم به میزان ۱۵ میلیگرم در روز در طول ۸ هفته میتواند میزان مجموع سطح پلاسما تستوسترون را ۶۹% کاهش دهد.
جدایی از این عوارض جانبی دیانابول میتواند اثرات جانبی دیگر استروئیدهای آنابولیک را نیز تقویت کند.از جمله این موارد میتوان به تغییرات منفی کلسترول، تاثیرات منفی سیستم قلبی عروقی و اختلال در محور جنسی هیپوتالاموس هیپوفیز اشاره کرد.
دورهها و استفاده از دیانابول
دورههای مصرف دیانابول در بسیاری از موارد مصرف بسیار سر راست میباشد.مصرف دیانابول معمولا در طول دوره حجم و افزایش قدرت میباشد که در این مقطع بدن سازان یا ورزشکاران نگرانی بابت افزایش احتباس آب و نفخ ندارند.
این نوع از دورههای دیانابول معمولا در فواصل خارج از مسابقه انجام میشود و معمولا در کنار آن از دیگر انواع تزریقی استروئیدهای آنابولیک نیز استفاده میشود که معمولا برخی از انواع تستوسترون نظیر تستوسترون اتانتات میباشد.
اکثر دورههای دیانابول تنها به منظور شروع فرایند افزایش حجم و قدرت مصرف میشوند به شکلی که تنها از آن در ۴-۶ هفته دوره به منظور شروع افزایش قدرت و حجم استفاده میشود سپس به منظور ادامه آن و دریافت تاثیرات کامل بدن سازان از ترکیبات تزریقی که با مدت زمان بیشتری میتوان از آنها استفاده کرد (تستوسترون اتانتات) استفاده میکنند.
توصیه میشود که طول دوره دیانابول بیشتر از ۴-۶ هفته نباشد زیرا میتواند تاثیرات منفی روی کبد داشته باشد (و مخصوصا سطح کلسترول).به همین دلایل است که از دیانابل معمولا به عنوان شروع کننده یک دوره بیشتر از ۴-۶ هفته استفاده نمیشود.
دورههای کوتاه دیانابول نیز میتواند انجام شود اما در این موارد دیانابول باید با استرهای زنجیره کوتاه تزریقی (سرعت عمل بالا) استفاده شود که در این میان انتخاب خوب میتواند تستوسترون پروپیونات باشد.
اما به هر حال دوره دیانابول در این حالت نیز باید به ۴-۶ هفته محدود شود در حالی که مصرف تستوسترون پرپیونات برای مثال میتواند بسیار بیشتر از این زمان گسترش یابد.از دیانابول به ندرت در زمینه کاهش چربی بدن و تفکیک استفاده میشود اما میتوان در این جهت نیز از آن استفاده کرد.
اما انجام این کار میتواند بسیار ناخوشایند باشد به دلیل عوارض جانبی استروژنی آن نظیر احتباس آب و نفخ.
به همین دلیل تفکیک عضلات بدن در طول دوره کات میتواند به سختی دیده شود زیرا احتباس آب در بدن این تفکیک را بسیار خفیف میکند.مصرف دورههای دیانابول برای چربی سوزی و دوره کات نیز تفاوتی با دورههای ذکر شده در بالا ندارد.برای چربی سوزی تنها عامل مهم تنها رژیم و دریافت مواد غذایی ورزشکار است که مهم میباشد و این امر توسط استروئیدهای آنابولیک محقق نخواهد شد.
دوزهای دیانابول و نحوه مصرف آن
از آنجایی که دیانابول یک استروئید آنابولیک بسیار قدرتمند در زمینه عضله سازی میباشد میزان دوز آن نیز باید به اندازه دیگر استروئیدهای آنابولیک خوراکی باشد.دوزهای مصرف دیانابول باید به دقت انتخاب شوند مخصوصا اگر نگرانی در مورد عوارض جانبی منفی آن روی کبد دارید زیرا دوزهای بالاتر میتواند عوارض جانبی روی کبد را افزایش دهد.
دکتر زیگلر میزان مصرف دیانابول را ۵ میلیگرم در روز اعلام کرد که نباید دوره آن بیشتر از ۶ هفته به طول بیانجامد.
از آنجایی که ۵ میلیگرم کمترین دوز مصرفی دیانابول میباشد امروزه دوزهای مصرفی آن بین ۱۵-۳۰ میلیگرم در روز تعیین میشود.این دوز دیانابول مخصوصا بالاترین دوز تعیین شده کاملا میتواند اثرات آنابولیک بسیار قدرتمندی را روی بدن داشته باشد و نیازی نیست که حتی بعد از سالها دوره مقدار آن را افزایش دهید.
دوزهای متوسط و حرفهای دیانابول بین ۳۰-۵۰ میلیگرم در روز میباشد و توصیه میشود که افراد بیشتر از این مقدار مصرف نکنند اما با وجود این حقیقت برخی افراد بسیار حرفه ای هستند که از دوزهای ۸۰ میلیگرمی یا بیشتر نیز به خوبی بهره میبرند.حتی امتحان کردن چنین دوزهایی به دلیل فشارهای بیش از حد به ارگانهای بدن و عوارض جانبی آن به شدت منع میشود.
همچنین باید ذکر شود که تفاوت بین مصرف کنندگان مبتدی، متوسط و حرفه ای در این نیست که میزان دوز آنها افزایش پیدا میکند.بسیاری از مصرف کنندگان حرفه ای هستند که از کمترین دوز مبتدی یعنی ۱۵ میلیگرم استفاده میکنند و بیشترین بهره را نیز میبرند.
با این بیان تحقیقاتی در مورد عوارض جانبی شدید ۱۰۰ میلیگرم در روز انجام شد که طی این تحقیقات هیچ عارضه جانبی پیچیده و خاصی برای سلامتی انسان روی نداد.
اگر با دقت به این تحقیقات نگاه کنیم ۱۰۰ میلیگرم در روز در طول ۶ هفته یعنی کاهش میزان کل تستوسترون به میزان ۴۰%، کاهش (LH) به میزان ۸۰% از سطح پایه آن، کاهش (FSH) به میزان ۳۳%، افزایش هورمون رشد به میزان ۳۰% و افزایش میزان حجم خالص عضلانی به مقدار ۲-۷ کیلوگرم.
دوزهای مرتبط با بانوان نسبتا نامشخص میباشد زیرا در واقع دیانابول یک استروئید آنابولیک رایج میان بانوان نمیباشد.زیرا میتواند تاثیرات ظاهری نامناسبی روی بدن زنان داشته باشد.بانوانی که از دیانابول مصرف میکنند معمولا ۲.۵-۵ میلیگرم در روز استفاده میکنند و بیشترین مقدار روزانه مصرف ۱۰ میلیگرم میباشد و نباید بیشتر از آن مصرف شود.
این میزان دوزها میتواند یک نتیجه بسیار قابل توجه را برای تعداد بسیار اندک بانوانی که از آن استفاده میکنند به همراه داشته باشد.
با سلام
ممنون از سایت فوق العادتون
دمتون گرم
خداقوت